Jeff Sutherland – een van de grondleggers van Scrum – heeft ooit over Scrum gezegd:
“Scrum is lightweight, simple to understand, but extremely difficult to master.”
Deze uitdrukking lijkt griezelig veel op de opmerking die Johan Cruijff ooit maakte over voetbal:
“Voetbal is simpel, maar simpel voetballen blijkt vaak het moeilijkste wat er is.”
Je zou Scrum als framework dus kunnen vergelijken met een potje voetbal. De spelregels zijn in één minuut uitgelegd, maar ga het maar eens doen. In beide ‘spelletjes’ heb je een aantal spelers die in teamverband een bepaald doel nastreven. Er zijn verschillende rollen (specialismen) in het team en spelregels waar je je aan moet houden, maar de teamopstelling (wie staat op welke positie) kies je zelf.
Er zijn talloze avondvullende voetbalpraatprogramma’s waarin men spelers, overtredingen en opstellingen analyseert. Kennelijk is er veel analyse nodig en kan het altijd beter. In de Scrum-wereld is men vooral op zoek naar handvatten (best practices) waarmee men de hiaten van het Scrum-framework – die Scrum bewust niet in het framework heeft ondergebracht om het zo laagdrempelig en zo toepasbaar mogelijk te houden – tracht in te vullen.
De centrale vraag daarbij is meestal: wat werkt wel en wat werkt niet? Er zijn talloze boeken, artikelen en blogs verschenen over het goed toepassen van het framework.
Vanwege de laagdrempeligheid ben ik een voorstander van Scrum, maar niet in iedere situatie en zeker niet klakkeloos ‘volgens het boekje’. Net als bij voetbal moet je als analist keer op keer kijken wat de beste aanpak is om je doel te behalen. Af en toe kan het raadzaam zijn om elementen te gebruiken uit andere ‘sporten’ of zelfs een andere ‘sport’ te beoefenen voor het behalen van je doelen. Zelf geloof ik niet in een one-size-fits-all-aanpak.
In mijn volgende blogs zal ik hier uitgebreid aandacht aan besteden.
Recente reacties